Thiruvempavai Fast

Pavai Nombu

The month of Margali is an auspicious month since it is in this month that the Thiruvempavai - “the maidens’ song of the dawning” sung by Saint Manikavasagar- is recited by devotees both at homes and in temples in the early hours of the dawn.

According to the English almanac, the festival of Thiruvempavai falls between second half of December and first half of January. During the holy month of Margazhi, every Hindu household is a hive of religious activities. People wake up early, have their baths and wend through the streets of their villages or towns reciting the Thiruvempavai hymns and reach the temples for Poojas and dharshan.

It is customary for every Hindu household to lay a thick layer of fresh cow dung at the entrance. On the top of the layer, Kolam, a wonderful design, is drawn with white rice flour. How is a Kolam drawn? Dots are first drawn and later they are linked together to display a beautiful pattern– may be pictures of lamps, birds, ponds etc. In the centre pf the ‘Kolam’, they place a Ganesha made of cow dung or turmeric.

They revere this Ganesha, as Margali Ganesha, placing flowers and Arugampul- strands of herbal grass. At the end of the month of Margali, on the Thaipongal Day, all the Margali Ganeshas that are placed daily at the entrance to their houses are collected and a special Pongal – Ganesha Pongal is performed. At the end of the Pongal, they are finally left in the sea.

Prior to the recitation of Thiruvempavai, Thirupallieluchi, the morning hymn, also sung b Saint Manicavasagar, is recited at the temples. This song is sung to rouse the God from the sacred couch.

The first stanza of the Thirupallieluchi is :

Hail! Being. Source to me of all life’s joy! ‘Tis dawn;

Upon Thy flower-like feet twin wreaths of blooms we lay,

And worship, ‘neath the beauteous smile of grace benign

That from Thy sacred face beams on us. Civa-Lord,

Who dwell’st in Perun-turrai girt with cool rice-fields,

Where ‘mid the fertile soil th’ expanding lotus blooms!

Thou on whose lifted banner is the Bull! Master!

Our mighty Lord! From off Thy couch in grace arise!

According to the legend, there had been a tradition in Thiruvannamalai, where maidens wake up at dawn, go to ponds and have a bath singning the glory of the God in chorus. Being inspired by this tradition, Saint Manikavasacar sang the Thiruvempavai, which comprises 20 stanzas and are embodied in Thiruvasagam hailed as the 8th Thirumurai.

It is relevant to note here that there are two foot prints of Saint Manikavasacar in Arunagirivallam and that Saint Manikavasagar had composed Thiruvempavai in adoration of Lord Shiva and His spouse Unnamulai Amman.

Thiruvempavai hymns signify the dawn of light that dispels darkness. It signifies the waking up from the slumber of ignorance and the dawn of knowledge or enlightenment.

According to the legend, 9 Sakties namely Manonmani, Sarva Bhutadamani, Palapramadani, Palavikarani, Kali, Rowdri, Settai and Vammai wake up each other, resulting in the awakening up of universe from a slumber of involution and the dawn of new creation.

The month of Margali is recognized as an auspicious month conducive for prayer and meditation. According to science, there is more Ozone than carbon dioxide in the atmosphere. That was perhaps why our ancestors realized the sanctity of the dawn and attached reverence to the dawn.

Thiruvempavai

thiruchitrambalam

1.
Adhiyum andhamum illa arumperuny
jyodhiyai yampadak ketteyum valthadankan
madhe valarudhiyo vancheviyo ninchevithan
madhevan varkazalkal vazththiya vazththolipoy
vidhivayk kettalume vimmivimmi meymmarandhu
podhar amaliyinmel ninrum purandinnan
edhenum agal kidandhal en neenne
idhe enthozi parichelor empavay

Meaning:
We are singing the beginning and endless rare great Flame. in spite of listening to it, oh the girl with sword like sharp beautiful eye, you still have not opened your eyes(sleeping). is your ear senseless ? on hearing the praise of the perfect feet of the Greatest deva, which sound of praise arises at the start of the street, one has forgotten herself weeping and weeping ! You as if nothing happened are turning here and there enjoying the soft flowers spread bed coolly, what a pity what a pity !! is this your behavior my dear friend ?!

2.
pacham paranychodik kenbay irappakalnam
pechumpo dheppodhip podhar amalikke
nechamum vaiththanaiyo nerizaiyay nerizaiyir
chichi ivaiyuny chilavo vilaiyadi
echum idamidho vinnorkal eththudharkuk
kuchu malarppadhan thandharula vandharulum
thechan chivalokan thillaichir rambalaththul
ichanark kanbaryam arelor empavay

Meaning:
The friends:
Whenever we talk day and night you used to say, "our bond is with the Supreme luminance." oh slim beautiful girl!, but did you keep all your liking to this floral soft bed ?!
The girl on the bed:
oh slim beautiful girls!, How can you talk (mock) like this ?
The friends:
is it the place to play mocking each others ? Who are we ? The luminous, the one in the world of shivam, the lord of small abode at thillai, who blesses us giving His Floral Feet, for praising which even the celestial elements (vinnorkal) are scared of their qualification, to that lord we are lovers.

3.
muththanna vennakaiyay munvan dhedhir ezundhen
aththan anandhan amudhan en rallurith
thithtikkap pechuvay vandhun kadaithiravay
paththudaiyir ichan pazavadiyir pangudaiyir
puththadiyom punmaithirth thatkondar polladho
eththonin anbudaimai ellom ariyomo
chiththam azakiyar padaro namchivanai
iththanaiyum vendum emakkelor empavay

Meaning:
The Friends:
oh one with pearl like charming smile ! You would come getting up early and speak in the sweet words with the heart soaked in those words saying, "My aththan, ecstasy, nectar" (praising the God). Come and open your doors !
The girl on the bed:
oh the people with the ten great characters, the people committed to the oldest feet of the lord, my friends !! i being new slave, is it wrong if you cotrect my bad behaviors and take me to the right path ?!
The friends:
oh dear, don't we know your love ? Don't the people of beautiful heart sing our Shiva ? Come let us get those (good qualities).

4.
onnith thilanagaiyay innam pularndhinro
vannak kilimoziyar ellarum vandharo
ennikko dullava chollukom avvalavum
kannaith thuyinravame kalaththaip pokkadhe
vinnuk korumarundhai vedha vizupporulaik
kannuk kiniyanaip padik kachindhullam
ulnekku ninruruga yamattom niyevandhu
ennik kuraiyil thuyilelor empavay

Meaning:
The friends:
oh the girl of charming smile! is it not yet dawn ?
The girl on the bed:
Have all the girls of pretty patrot like voice come ?
The friends:
after counting we are telling the fact. Don't waste the time in sleep. The Medicine for the whole space, the Great declaration of veda, the Charming one for eyes, Him, we are singing with the melting heart outpouring love. We won't (count for you wasting our time). You come and count for yourself and if it is less continue your sleep.

5.
malariya nanmukanum kana malaiyinainam
polarivom enrulla pokkanga lepechum
paluru thenvayp padiri kadaithiravay
nyalame vinne pirave arivariyan
kolamum nammaiat kondaruli kodhattuny
chilamum padich chivane chivaneenru
olam idinum unaray unaraykan
elak kuzali parichelor empavay

Meaning:
oh cheat! the girl of milky honey speech, who tells lies from the heart that we know the Mount that was not known by vishnu and not seen by brahma, come and open the house door ! The one who is difficult to be understood by the world, space and others, His form and His great deed of taking us as His slaves and caring a lot for us, that we sing and scream, "oh shiva! oh shiva !!" But still you never felt it ! never felt !! oh nice plaited girl, is this your quality !!

6.
maneni nennalai nalaivan dhungalai
nane ezuppuvan enralum naname
pona dhichaipagaray innam pularndhinro
vane nilane pirave arivariyan
thanevan dhemmaith thalaiyalith thatkondarulum
vanvar kazalpadi vandhorkkun vaythiravay
une urugay unakke urum emakkum
enorkkum thankonaip padelor empavay

Meaning:
oh deer ! You told yesterday that you yourself would come and wake us up the next day. But where did you go (today) ? are you not ashamed ? is it not yet dawn ? The one who is difficult to be understood by the space, earth and others, His coming by Himself to own us making us superior, singing that sky-like Great feet we have come. reply to us. oh flesh, melt! let us sing the king of you, us and others.

7.
anne ivaiyuny chilavo pala amarar
unnar kariyan oruvan irunychiran
chinnangal ketpach chivan enre vaythirappay
thennaen namunnam thicher mezugoppay
ennanai en araiyan innamudhen rellomuny
chonnonkel vevveray innan thuyiludhiyo
vannenychap pedhaiyarpol vala kidaththiyal
enne thuyilin parichelor empavay

Meaning:
oh girl ! is it a play ? For many eternal things (amarar) He is not even thinkable. The one with nice wealth. on hearing His symbols you would open your mouth saying "shiva". even before completing the word saying "oh the lord of South", you would become like the wax put on the fire. We are all saying my one, "My king, Sweet nectar" and so many other things, hear. Still are you sleeping ? You are lying like the crude hearted females. How powerful is this sleep !!

8.
kozi chilambach chilambun kurugengum
ezil iyamba iyambumven changengum
kezil paranychodhi kezil parankarunai
kezil vizupporulkal padinon kettilaiyo
vaziyi dhenna urakkamo vaythiravay
aziyan anbudaimai amarum ivvaro
uzi mudhalvanay ninra oruvanai
ezaipan galanaiye padelor empavay

Meaning:
The hens started shouting, so are the spatrows. The yaz and white conches(changu) produced their sound everywhere. We are singing the Supreme luminance, Supreme Grace and the great things, didn't you listen ? What a sleep it is, long live ! open your mouth. is this the way of loving the one with the disc weapon in His hand ? one who stood beyond the deluge, Him, who shares the body with the slim lady (uma) (it could also be interpreted as the Partner of poor), let us sing !

9.
munnaip pazamporutkum munnaip pazamporule
pinnaip pudhumaikkum perththum ap petriyane
unnaip piranagap petravun chiradiyom
unnadiyar thalpanivom angavarkke pangavom
annavare enkanavar avar avar ukandhu
chonna pariche thozumbayp panicheyvom
inna vakaiye emakkenkon nalguthiyel
enna kuraiyum ilomelor empavay

Meaning:
oh the oldest thing of the oldest things ! The recently named latest of the newest things ! We, Your disciplined slaves, who got Yourself as our lord, would bow down to the foot of your slaves; would become friends of them only; one like them only would become our husband; we would serve the way he likingly tells. if you, our king, bless us this way we are free from any unfulfilment.

10.
padhalam ezinunkiz chorkazivu padhamalar
podhar punaimudiyum ellap porulmudive
pedhai orupal thirumeni onrallan
vedhamudhal vinnorum mannun thudhiththalum
odha ulava oruthozan thondarulan
kodhil kulaththaran than koyir pinappillaikal
edhavan ur edhavanper ar utrar ar ayalar
edhavanaip padum parichelor empavay

Meaning:
even below the seven underneath worlds is the Beyond-words Flower of foot ! The Splendid Hair of floral fragrance is the end of all matters !! Female oneside, His Holy Form is not one. Beginning vedhas, even if the celestial powers and earth praise, indescribable, that one Friend, residing in the hearts of His servants. The hara of flawless tradition. Which one is His town ? Which one is His name ? Who related and who not ? What is the way to sing Him ?!

11.
moyyar thadampoykai pukku mugerennak
kaiyar kudindhu kudaindhun kazalpadi
aiya vaziyadiyom vazndhonkan arazalpor
cheyyaven niradi chelva chirumarungul
maiyar thadankan madanthai manavala
aiyani atkon darulum vilaiyattin
uyvarkal uyyum vakaiellam uyndhozindhom
eyyamar kappay emaielor empavay

Meaning:
The pond filled with the reverberations of the flies, bathing in that striking the water with our bud like hands singing your ornated foot, oh Great, your traditional slaves, we lived. oh red one like the fierce fire ! oh White ash smeared rich ! The lord of the fragrance of the lady with nicely dyed, well formed eyes and small vulva. oh Great, in your play of blessing by taking as slaves, the way people get rescued we all got rescued off. Save us.

12.
arththa piravith thuyarkedanam arththadum
thirththan natrillai chitrambalaththe thiyadum
kuththan ivvanum kuvalayamum ellomum
kaththum padaiththum karandhum vilaiyadi
varththaiyum pechi valaichilamba varkalaikal
arpparavam cheyya anikuzalmel vandarppa
puththikazum poykai kudaindhudaiyan porpadham
eththi irunychunaini radelor empavay

Meaning:
The one with chaste water(river), whom we chant and dance in order to get rid of the roaring suffering of birth. The Fire Dancer at the tiny hall of nice thillai. Protecting, creating and removing this sky, world and all of us as a play, speaking the (sacred) words, the bangles tingling, the ornating snakes hissing, the bees buzzing on the decorated plait (He dances). Striking the (water in the) floral pond, praising the Golden Foot of the lord, take bath in this nice water.

13.
painkuvalaik karmalarar chenkamalap paimpodhaal
angan kuruginaththar pinnum aravaththal
thankal malankazuvu varvandhu chardhalinal
engal pirattiyum enkonum ponrichaindha
pongu maduvir pugappayndhu payndhunany
changany chilambach chilambu kalandharppak
kongaikal pongak kudaiyum punalpongap
pangayap pumpunalpayn dhadelor empavay

Meaning:
Because of the greeny dark kuvalai flower, because of the fresh bud of the red lotus, because of the buzzing sound of the small-bodied creatures, this brimming pond appears, with the atrival and taking refuge of those who want to wash away their impurities, like our lordess and our king. Jumping into this pond of lotus floral spring with our conches roaring, anklets clinging each other, breasts booming, bathing pond booming, swim in the pond.

14.
kadhar kuzaiyadap paimpun kalanadak
kodhai kuzalada vandin kuzamadach
chidhap punaladich chitram balampadi
vedhap porulpadi apporula mapadich
chodhi thirampadich chuzkonraith tharpadi
adhi thirampadi andhama mapadip
pedhiththu nammai valarththeduththa peyvalaithan
padhath thirampadi adelor empavay

Meaning:
The eatring dancing, worn ornaments dancing, the lady's plait dancing, the crowd of gasps dancing, bathing in the chill water, singing the Tiny Hall, singing the Meaning of vedhas, singing the Being of that, singing the nature of the luminance, singing the enclading bunch of flower konrai, singing the nature of the Source, singing the Being of the end, singing the nature of the foot of the lady who brought us up, bathe.

15.
ororukal emperuman enrenre namperuman
chirorukal vayoval chiththan kalikura
nirorukal ova neduntharai kanpanippap
parorukal vandhanaiyal vinnoraith thanpaniyal
peraraiyark kinnane piththoruvar amarum
aroruvar ivvannam atkollum viththakarthal
varuruvap punmulaiyir vayara nampadi
eruruvap pumpunal payndhu adelor empavay

Meaning:
now and then she utters, "My lord", thus her mouth never relent in the praise of the glory of our lord ! With the mind rejoicing, never stopping long streams of tears wetting the eye, not even once coming to this world, not bowing down to the celestial powers, to the emperor one becomes mad like this. one who takes slaves like this, that Proficient's foot, oh girls of ornated breasts, let us sing and swim in the floral stream.

16.
munnik kadalaich churukki ezundhudaiyal
ennath thigazndhemmai aludaiyal ittidaiyin
minnip polindhem piratti thiruvadimer
ponnany chilambir chilambith thiruppuruvam
ennach chilaikulavi nanthammai aludaiyal
thannir pirivila enkoman anbarkku
munni avalnamakku munchurakkum innarule
ennap poziyay mazaiyelor empavay

Meaning:
earlier raising condensing the sea, appearing like the lordess, shining and booming like the waist of Her who rules us, clinging like the clings of the golden anklet over the foot of our lordess, appearing as a bow like Her eyebrow, like the grace She comes forward and gives first to the lovers of our lord who is inseparable from Her who enslaved us, shower, oh rain !

17.
chenka navanpal thichaimukanpal dhevarkalpal
engum iladhadhor inbamnam paladhak
kongun karunkuzali nanthammaik kodhatti
ingunam illangal thorum ezundharulich
chenkamalap porpadhan thandharuluny chevakanai
ankan arachai adiyonkat karamudhai
nankal perumanaip padi nalanthikazap
pankayappum punalpayndhu adelor empavay

Meaning:
With the red eyed one, with the direction faced one, with the dhevas - the joy that is not present anywhere, giving that joy to us, bee eating plaited girl, the red one who pampers us, residing and blessing in all our homes, blessing us giving the red lotus like Golden foot, Charming eyed king, the great nectar for we slaves, our lord, singing Him with the goodness booming bathe in the lotus floral water.

18.
anna malaiyan adikkamalam chenrirainychum
vinnor mudiyin maniththokai viratrarpol
kannar iravi kadhirvandhu karkarappath
thannar olimazungith tharakaikal thamakalap
pennagi anay aliyayp pirangolicher
vinnagi mannagi iththanaiyum veragik
kannar amudhamumay ninran kazalpadip
penneip pumpunalpayndhu adelor empavay

Meaning:
as the heaps of precious gems on the crowns of the celestial powers lose their radiance, when they go to salute the feet lotuses of the lord of annamalai, the stars fade away with their cold luminance when the one in the eye - Sun comes to remove the darkness. Being female, male, neuter, rays filled sky, earth and Being apart from all these, one who stands as the nectar for the eyes, singing His ornated foot, oh girl, bathe in this floral stream.

19.
unkaiyir pillai unakke adaikkalam enru
angap pazanychor pudhukkum em achchaththal
engal peruman unakkon ruraippomkel
enkongai nin anbar allarthol cherarka
enkai unakkalla dheppaniyuny cheyyarka
kangulpagal enkan matronrun kanarka
ingip pariche emakkenkon nalgudhiyel
engezilen nyayiru emakkelor empavay

Meaning:
"The child in your hand is your own refugee", because of our fear of that adage coming to existence, our lord, we tell you something, listen ! let our breast not join the shoulder of somebody who is not Your lover; let my hand not do any service other than for You; night or day let my eye not see anything else. if You, my lord, give us this gift, let the Sun rise wherever, what is our problem ?

20.
potri arulukanin adhiyam padhamalar
potri arulukanin andhamany chenthalirkal
potriyel lavuyirkkum thotramam porpadham
potriyel lavuyirkkum pogamam punkazalkal
potriyel lavuyirkkum iram inaiyadikal
potrimal nanmuganun kanadha pundarikam
potriyam uyya at kondarulum ponmalarkal
potriyam markazinir adelor empavay

Meaning:
Praises, bless (us) Your flower of feet, the beginning !
Praises, bless Your red tendershoots, the end !
Praises to the Golden feet, the origin of all lives !
Praises to the Floral ornated feet, the pleasure of all lives !
Praises to the Parallel feet, the termination of all lives !
Praises to the lotus not seen by vishnu and the four faced !
praises to the Golden flowers that bless us taking as slaves !
Praises ! Bathing in the markazi month !

thiruchitrambalam

on Wednesday · Delete Post
#
Oruvan Sivam
Tamil version

திருவெம்பாவை
(திருவண்ணாமலையில் அருளியது - சக்தியை வியந்தது)
(வெண்டளையான் வந்த இயற்றவிணை கொச்சகக் கலிப்பா)

ஆதியும் அந்தமும் இல்லா அரும்பெருஞ்
சோதியை யாம்பாடக்கேட்டேயும் வாள்தடங்கள்
மாதே வளருதியோ வன்செவியோ நின்செவிதான்
மாதேவன்வார்கழல்கள் வாழ்த்திய வாழ்த்தொலிபோய்
வீதிவாய்க் கேட்டலுமே விம்மிவிம்மி மெய்மறந்து
போதார் அமளியின்மேல் நின்றும் புரண்டு இங்ஙன்
ஏதேனும் ஆகாள் கிடந்தாள் என்னே என்னே
ஈதே எந்தோழி பரிசேலோர் எம்பாவாய். 155

பாசம் பரஞ்சோதிக்கு அன்பாய் இராப்பகல்நாம்
பேசும்போ தெப்போ(து) இப் போதார் அமளிக்கே
நேசமும் வைத்தனையோ நேரிழையாய் நேரிழையீர்
சீசி இவையுஞ் சிலவோ விளையாடி
ஏசு மிடம்ஈதோ விண்ணோர்கள் ஏத்துதற்குத்
கூசும் மலர்ப்பாதம் தந்தருள வந்தருளும்
தேசன் சிவலோகன் தில்லைச்சிற் றம்பலத்துள்
ஈசனார்க் கன்பார்யாம் ஆரேலோர் எம்பாவாய். 156

முத்தன்ன வெண்நகையாய் முன்வந் தெதிரெழுந்தென்
அத்தன் ஆனந்தன் அமுதன் என்று அள்ளூறித்
தித்திக்கப் பேசுவாய் வந்துன் கடைதிறவாய்
பத்துடையீர் ஈசன் பழ அடியீர் பாங்குடையீர்
புத்தடியோம் புன்மைதீர்த்து ஆட்கொண்டாற் பொல்லாதோ
எத்தோநின் அன்புடைமை எல்லோம் அறியோமோ
சித்தம் அழகியார் பாடாரோ நஞ்சிவனை
இத்தனையும் வேண்டும் எமக்கேலோர் எம்பாவாய். 157

ஒண்ணித் திலநகையாய் இன்னம் புலர்ந்தின்றோ
வண்ணக் கிளிமொழியார் எல்லோரும் வந்தாரோ
எண்ணிக்கொண்டுள்ளவா சொல்லுகோம் அவ்வளவும்
கண்ணைத் துயின்றவமே காலத்தைப் போக்காதே
விண்ணுக் கொருமருந்தை வேத விருப்பொருளைக்
கண்ணுக்கு இனியானைப் பாடிக் கசிந்துள்ளம்
உண்ணெக்கு நின்றுருக யாம்மாட்டொம் நீயேவந்து
எண்ணிக் குறையில் துயிலேலோர் எம்பாவாய். 158

மாலறியா நான்முகனுங் காணா மலையினை நாம்
போலறிவோம் என்றுள்ள பொக்கங்க ளேபேசும்
பாலாறு தேன்வாய்ப் படிறீ கடைதிறவாய்
ஞாலமே விண்ணே பிறவே அறிவரியான்
கோலமும் நம்மைஆட் கொண்டருளிக் கோதாட்டுஞ்
சீலமும் பாடிச் சிவனே சிவனேயென்(று)
ஓலம் இடினும் உணராய் உணராய்காண்
ஏலக் குழலி பரிசேலோர் எம்பாவாய். 159

மானே நீ நென்னலை நாளை வந்துங்களை
நானே எழுப்புவன் என்றலும் நாணாமே
போன திசைபகராய் இன்னம் புலர்ந்தின்றோ
வானே நிலனே பிறவே அறிவரியான்
தானேவந் தெம்மைத் தலையளித்து ஆட்கொண்டருளும்
வான்வார் கழல்பாடி வந்தோர்க்குன் வாய்திறவாய்
ஊனே உருகாய் உனக்கே உறும் எமக்கும்
ஏனோர்க்குந் தங்கோனைப் பாடேலோ ரெம்பாவாய். 160

அன்னே இவையுஞ் சிலவோ பலவமரர்
உன்னற்கு அரியான் ஒருவன் இருஞ்சீரான்
சின்னங்கள் கேட்பச் சிவனென்றே வாய்திறப்பாய்
தென்னா என்னா முன்னம் தீசேர் மெழுகுஒப்பாய்
என்னானை என்அரையன் இன்னமுதுஎன்று எல்லாமும்
சொன்னோம்கேள் வெவ்வேறாய் இன்னம் துயிலுதியோ
வன்னெஞ்சப் பேதையர்போல் வாளா கிடத்தியால்
என்னே துயிலின் பரிசேலோர் எம்பாவாய். 161

கோழி சிலம்புச் சிலம்பும் குருகுஎங்கும்
ஏழில் இயம்ப இயம்பும்வெண் சங்குஎங்கும்
கேழில் பரஞ்சோதி கேழில் பரங்கருணை
கேழில் விழுப்பொருள்கள் பாடினோம் கேட்டிலையோ
வாழிஈ தென்ன உறக்கமோ வாய்திறவாய்
ஆழியான் அன்புடைமை ஆமாறும் இவ்வாறோ
ஊழி முதல்வனாய் நின்ற ஒருவனை
ஏழைபங் காளனையே பாடேலோர் எம்பாவாய். 162

முன்னைப் பழம்பொருட்கும் முன்னைப் பழம்பொருளே
பின்னைப் புதுமைக்கும் போத்தும் அப் பெற்றியனே
உன்னைப் பிரானாகப் பெற்றவுன் சீரடியோம்
உன்னடியார் தாள்பணிவோம் ஆங்கவர்க்கே பாங்காவோம்
அன்னவரே எம்கணவர் ஆவர் அவர்உகந்து
சொன்ன பரிசே தொழும்பாய்ப் பணி செய்தோம்
இன்ன வகையே எமக்கு எம்கோன் நல்குதியேல்
என்ன குறையும் இலோம்ஏலார் எம்பாவாய். 163

பாதாளம் ஏழினும்கீழ் சொற்கழிவு பாதமலர்
போதார் புனைமுடியும் எல்லாப் பொருள்முடிவே
பேதை ஒருபால் திருமேனி ஒன்று அல்லன்
வேதமுதல் விண்ணோரும் மண்ணும் துதித்தாலும்
ஓத உலவா ஒருதோழன் தொண்டர்உளன்
கோதில் குலத்தான் றன் கோயில் பிணாப்பிள்ளைகாள்
ஏதவன்ஊர் ஏதவன்பேர் ஆர்உற்றார் ஆர்அயலார்
ஏதவரைப் பாடும் பரிசேலார் எம்பாவாய். 164

மொய்யார் தடம் பொய்கை புக்கு முகேர்என்னக்
கையாற் குடைந்து குடைந்துஉன் கழல்பாடி
ஐயா வழியடி யோம் வாழ்ந்தோம் காண் ஆர் அழல்போற்
செய்யா வெண்ணீறாடி செல்வ சிறுமருங்குல்
மையார் தடங்கண் மடந்தை மணவாளர்
ஐயாநீ ஆட்கொண்டு அருளும் விளையாட்டின்
உய்வார்கள் உய்யும் வகையெல்லாம் உயர்ந்தொழிந் தோங்
எய்யாமற் காப்பாய் எமையேலோர் எம்பாவாய். 165

ஆர்த்த பிறவித் துயர்கெடநாம் ஆர்த்துஆடும்
தீர்த்தன் நற் றில்லைச் சிற்றம்பலத்தே தீயாடும்
கூத்தன்இவ்வானும் குவலயமும் எல்லாமும்
காத்தும் படைத்தும் கரந்தும் விளையாடி
வார்த்தையும் பேசி வளைசிலம்ப வார்கலைகள்
ஆர்ப்பரவம் செய்ய அணி குழல்மேல் வண்டார்ப்பப்
பூத்திகழும் பொய்கை குடைந்துஉடையான் பொற்பாதம்
ஏத்தி இருஞ்சுனைநீர் ஆடேலோர் எம்பாவாய். 166

பைங்குவளைக் கார்மலரால் செங்கமலப் பைம்போதால்
அங்கம் குருகினத்தால் பின்னும் அரவத்தால்
தங்கள் மலம்கழுவு வார் வந்து சார்தலினால்
எங்கள் பிராட்டியும் எங்கோனும் போன்று இசைந்த
பொங்கும் மடுவில் புகப்பாய்ந்து பாய்ந்துநம்
சங்கம் சிலம்பச் சிலம்பு கலந்துஆர்ப்பப்
கொங்கைகள் பொங்கப் குடையும் புனல்பொங்கப்
பங்கயப் பூம்புனல்பாய்ந் தாடேலோர் எம்பாவாய். 167

காதார் குழையாடப் பைம்பூண் கலனாடக்
கோதை குழலாட வண்டின் குழாம் ஆடச்
சீதப் புனல்ஆடிச் சிற்றம் பலம்பாடி
வேதப் பொருள்பாடி அப்பொருளா மாபாடி
சோதித்திறம்பாடி சூழ்கொன்றைத் தார்பாடி
ஆதி திறம்பாடி அந்தமா மாபாடிப்
பேதித்து நம்மை வளர்த்துஎடுத்த பெய்வதைதன்
பாதத் திறம்பாடி ஆடேலோர் எம்பாவாய். 168

ஓரொருகால் எம்பெருமான் என்றென்றே நம்பெருமான்
சீரொருகால் வாய் ஓவாள் சித்தம் களிகூர
நீரொருகால் ஓவா நெடுந்தாரை கண்பனிப்பப்
பாரொருகால் வந்தனையான் விண்ணோரைத் தான் பணியாள்
பேரரையற்கு இங்ஙனே பித்துஒருவர் ஆமாறும்
ஆர்ஒருவர் இவ்வண்ணம் ஆட்கொள்ளும் வித்தகர் தாள்
வாருருவப் பூண்முலையீர் வாயார நாம்பாடி
ஏருருவப் பூம்புனல்பாய்ந்து ஆடேலோர் எம்பாவாய். 169

முன்னிக் கடலைச் சுருக்கி எழுந்துஉடையான்
என்னத் திகழ்ந்து எம்மை ஆளுடையான் இட்டிடையின்
மின்னப் பொலிந்து எம்பிராட்டி திருவடிமேல்
பொன்னஞ் சிலம்பில் சிலம்பித் திருப்புருவம்
என்னச் சிலைகுலவி நந்தம்மை ஆளுடையாள்
தன்னிற் பரிவிலா எங்கோமான் அன்பர்க்கு
முன்னி யவன்நமக்கு முன்சுரக்கும் இன்னருளே
என்னப் பொழியாய் மழையேலோர் எம்பாவாய். 170

செங்க ணவன்பால் திசைமுகன் பால் தேவர்கள் பால்
எங்கும் இலாதோர் இன்பம்நம் பாலதாக்
கொங்குஉண் சுருங்குழலி நந்தம்மைக் கோதாட்டி
இங்குநம் இல்லங்கள் தோறும் எழுந்தருளிச்
செங்கமலப் பொற்பாதம் தந்தருளும் சேவகனை
அங்கள் அரசை அடியோங்கட்கு ஆரமுதை
நங்கள் பெருமானைப் பாடி நலந்திகழப்
பங்கயப் பூம்புனல் பாய்ந்து ஆடேலோர் எம்பாவாய். 171

அண்ணாமலையான் அடிக்கமலம் சென்றிறைஞ்சும்
விண்ணோர் முடியின் மணித்தொகை வீறற்றாற்போல்
கண்ணார் இரவி கதிர்வந்து கார்கரப்பத்
தண்ணார் ஒளிமயங்கித் தாரகைகள் தாம் அகலப்
பெண்ணாகி ஆணாய் அலியாய்ப பிறங்கொளிசேர்
விண்ணாகி மண்ணாகி இத்தனையும் வேறாகித்
கண்ணார் அமுதமாய் நின்றான் கழல்பாடிப்
பெண்ணே இப் பூம்புனல்பாய்ந்து ஆடேலோர் எம்பாவாய். 172

உங்கையிற் பிள்ளை உனக்கே அடைக்கலம்என்று
அங்கப் பழஞ்சொல் புதுக்கும் எம் அச்சத்தால்
எங்கள் பெருமான் உனக்கென்று உரைப்போம் கேள்
எங்கொங்கை நின்னன்பர் அல்லார்தோள் சேரற்க
எங்கை உனக்கல்லாது எப்பணியும் செய்யற்க
கங்குல் பகல்எங்கண் மற்றொன்றும் காணற்க
இங்கிப் பரிசே எமக்கெங்கோன் நல்குதியேல்
எங்கெழிலென் ஞாயிறு எமக்கேலோர் எம்பாவாய். 173

போற்றி அருளுக நின் ஆதியாம் பாதமலர்
போற்றி அருளுக நின் அந்தமாம் செந்தளிர்கள்
போற்றி எல்லா உயிர்க்கும் தோற்றமாம் பொற்பாதம்
போற்றி எல்லா உயிர்க்கும் போகமாம் பூங்கழல்கள்
போற்றி எல்லா உயிர்க்கும் ஈறாம் இணையடிகள்
போற்றி மால் நான்முகனும் காணாத புண்டரிகம்
போற்றியாம் உய்யஆட் கொண்டருளும் பொன்மலர்கள்
போற்றியாம் மார்கழிநீர் ஆடேலோர் எம்பாவாய். 174

Thiruchitrambalam